سرلشگر پاسدارشهيد محمد حسن طوسي :
قائم مقام فرمانده لشگر 25 کربلا و 17 شهيد طوسکلا شهرستان نکاء
سرتيپ
پاسدار مهدي محمدي گفت: بزرگي شهدا در اين که خود را فداي جامعه مي کنند و
به اندازه ملت بزرگ خواهند ماند. به گزارش شمال نيوز به نقل از مهر ،
معاون امور مجلس و استانهاي نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران با بيان
مطلب فوق عصر ديروز در هفدهمين يادواره سرلشگر پاسدار محمد حسن طوسي قائم
مقام فرمانده لشگر 25 کربلا و 17 شهيد طوسکلا شهرستان نکاء افزود:
سرلشگر پاسدارشهيد محمد حسن طوسي :
قائم مقام فرمانده لشگر 25 کربلا و 17 شهيد طوسکلا شهرستان نکاء
سرتيپ
پاسدار مهدي محمدي گفت: بزرگي شهدا در اين است که خود را فداي جامعه مي
کنند و به اندازه ملت بزرگ خواهند ماند. به گزارش شمال نيوز به نقل از مهر ،
معاون امور مجلس و استانهاي نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران با بيان
مطلب فوق عصر ديروز در هفدهمين يادواره سرلشگر پاسدار محمد حسن طوسي قائم
مقام فرمانده لشگر 25 کربلا و 17 شهيد طوسکلا شهرستان نکاء افزود: لشگر 25
کربلا در دامن خود قهرمانان سرافراز فراواني را تقديم اسلام و ايران اسلامي
نموده است و مردم مازندران به اين افتخاري که خداوند متعال نصيب آنان کرده
بر خود مي بالند و ان را ارج مي نهند. وي ويژگي بارز شهيد طوسي را در ادب و
متانت وي عنوان کرد و گفت: شهيد طوسي از بنيانگذاران لشگر هميشه ظفر مند و
پيروز لشگر 25 کربلا بوده است.
ساعت
9 صبح به راه افتاديم؛ من، نبوي، كلبادي، نوبخت و طوسي آرام از مواضع سنگر
اطلاعات خط اول گذشتيم. درست از پشت سر يكديگر آرام حركت مي‌كرديم بايد دژ
تصرف شده لشگر 33 المهدي را بررسي مي‌نموديم. در مسير به تقاطعي برخورديم،
قبل از آن كانال دژ بود. به دستور سردار طوسي، كلبادي جلو رفت و پس از
بررسي اوضاع بازگشت. عراقي‌ها دقيقاً در ديد ما قرار داشتند، تصميم گرفتيم
جلوتر برويم. در مسير، چند خمپاره 60 روي كانال اصابت كرد ساعت 9:30 دقيقه
صبح بود. بيش از سي‌متري به طرف تقاطع نرفته بوديم كه خمپاره‌اي در كنارمان
منفجر شد. من و كلبادي مجروح شديم. دوربين را به نبوي سپردم تا به سراغ
برادران (لشگر 33 المهدي) برود. دود غليظي در هوا پخش بود. به علت شدت
انفجار و دود نمي‌توانستيم كسي را ببينيم مأموريت ما بسيار مهم بود به همين
علت تصميم گرفتم، به عقبه بازگردم تا به علت مجروحيتم مانع كار ديگران
نباشم. طوسي حدود 50 متر عقب‌تر از نوبخت بر روي زمين افتاده بود. اما من
كه متوجه نشدم، تركش آن انفجار او را شهيد كرده و لشگر 25 كربلا براي هميشه
از حضور خالصانه او محروم شد. 700 متر پياده با پاي مجروح به طرف سنگر
حركت كردم؛ آن روز بچه‌ها نتوانستند پيكر بي‌جان طوسي را به عقبه انتقال
دهند. در 18 فروردين ماه 1366 به درجه رفيع شهادت نائل آمد. تا اينكه 8 سال
بعد پيكر مطهر او را به زادگاهش بازگرداندند.
زندگی نامه شهید علمدار